Het werk is begonnen
13 september 2016 - Musoma, Tanzania
Zittend op de verande met de voetjes omhoog, Bob Marley op de achtergrond, uitkijkend over het Lake Victoria die een verfrissende bries (of eigenlijk een aardige herfststorm, maar dan zonder de regen en kou) meebrengt kom ik bij van mijn eerste echte werkdag.
Gisteren ben voor het eerst naar Bethsaida geweest, het health centre waar ik de komende tijd werk. Omdat het een public holiday was, was lang niet iedereen aan het werk en was het dus maar een korte introductie.
De bedoeling is dat ik het home care programma weer vleugels ga geven. Vanuit het health centre werden huisbezoek gedaan bij zieke en gehandicapten mensen, bijvoorbeeld voor wondzorg of medicatie. Ook werden er rolstoelen, krukken en looprekjes uitgeleend. Revalidatie in welke vorm dan ook, is er niet, tenzij er een FT of ET komt uit het buitenland. Sinds het vertrek van de laatste therapeut in 2011 ligt het programma eigenlijk zo goed als stil. Aan mij dus de schone taak om dit vlot te trekken en het lijkt me een mooie uitdaging om iets neer te zetten dat niet afhankelijk is van “buitenlanders”
Maar de eerste uitdaging hier is het uitleggen van wat ik nu eigenlijk kan.
Vandaag heb ik met Millicent (een verpleegkundige) en Paul (geen flauw idee wat zijn achtergrond is en waarom hij mee moest) een 5-tal huisbezoeken afgelegd om te zien of daar een casus bij zat waar ik wat mee kon.
De keuze bestaat uit:
- Een meisje van een jaar of 3 met zeer ernstige o-benen, maar ze liep en rende en klom prima.
- Een jongen van 6 jaar die vanaf zijn geboorte zijn knieen (bdz) niet kan strekken en zich op zijn rechter knie voortbeweegt. Ook kan zijn niet goed met zijn rechterhand naar zijn mond, waardoor hij moeite heeft met eten. Er is geen diagnose
- Een jong meisje waarbij de pink van de linkerhand en pink en ringvinger van de rechthand steeds verder buigen en niet meer actief (of passief) strekken en mogelijk geen gevoel heeft in haar handen.
- Een meisje van 10 dat een heel kort rechter bovenbeen heeft en een normaal ontwikkelend onderbeen en linker boven en onderbeen. Zij staat wel op twee voeten, maar daardoor is haar linkerbeen in de knie altijd gebogen. Ze kan het linkerbeen wel goed uitstrekken en op 1 been staan.
- Een meisje van 15 jaar met spina bifida dat niet op school mag komen omdat ze incontinent is. En decubitusplekken heeft op de bil.
Ideeen zijn welkom!
Mogelijk dat er nog mensen benieuwd zijn naar de aardbeving die in Nederland op het nieuws was. Dat schijnt aan de overkant van het meer te zijn geweest (het meer heeft het oppervlakte van Ierland, dus dat is best ver weg). Het is een heftige aadbeving geweest, maar ik heb er niks van gemerkt. Ik zat toen in de lucht en hoewel het wel wat hobbelig was, denk ik niet dat dat het gevolg was van de aardbeving.
Het is hier een hittegolf: 30 graden C.en zonder verfrissend briesje, dus warmer dan bij jou.
wij liggen dus op apegapen, maar jij gaat vrolijk aan de slag.
Misschien is aan dat meisje met de o-benen iets te doen een andere slaaphouding?
succes en liefs, Ingrid
Meisje met o-benen: is dat geen groeiafwijking die gevolg is van tekort aan iets? Dan moet een dokter dat voorschrijven. Open deur natuurlijk, er zal wel iets in de weg staan om een dokter te bezoeken.
Jongen die niet kan strekken + rechterhand: ... Hij zal blij zijn met een goed hulpmiddel, that goes without saying.
Meisje met aangespannen vingers: opa Willem heeft iets dergelijks, dat zit 'm in de tunnels waarin de pezen zitten. De tunnels zijn 'een soort' ontstoken. Moet worden geopereerd.
Als je wat kunt ontwikkelen voor dat meisje met een beenlengteverschil, dan voorkom je natuurlijk heel veel ellende in de toekomst.
15 jaar en spina bifida, dat is geen sinecure. Roos heeft een afstudeeropdracht over verpleging van decubitus gedaan, dat ging over de vraag of de wond vochtig of juist niet vochtig moest worden verpleegd/gehouden en er was toentertijd geloof ik duscussie over de zin van massage. Ik zal eens navragen, misschien vult het jouw kennis aan.
Resumerend: aan mijn adviezen heb je niet veel :/ Ik keek eens naar de foto's van het Bethsaida, leuk om te zien waar je zit. Lijkt veel goede zin in te zitten, dus dat zal het neerzetten van iets blijvends misschien wel vergemakkelijken?
Veel succes Lien! Houd ons op de hoogte, enkele woorden zijn al leuk om te lezen!
-Siebert