het is al bijna gewoon

2 oktober 2016 - Musoma, Tanzania

En dan gaan er een paar weken voorbij en zijn al die rare dingen opeens gewoon of irritant. Zo ben ik erg goed geworden in wachten, vriendelijk lachen en zeggen dat ik, als ze harder praten, niet meer Swahili versta (gewoon in het nederlands, dat is het meest effectief gebleken). Vooral omdat ze bij dat harder praten ook vooral sneller en meer gaan praten, wat al snel mijn woordenschat te boven gaat.  En ik ben nog op zoek naar een fysiotherapeut, die mijn rug en nek af en toe kan masseren, al dat gehobbel in een auto is niet goed voor een mens. Vrijwilligers zijn welkom, ik heb nog wel een slaapplekje over.

Ook erg schattig dat er regelmatig mensen de tuin in lopen die dan van alles te doen hebben. Zoals de kippen verzamelen, de watertank vullen of  hun telefoon komen opladen of ophalen. Zolang de gemeente niet opschiet met de stroomvoorziening is dit huis de centrale oplaadplek van de buurt.

Het regenseizoen is inmiddels in aantocht en dat betekent elke avond een goede regen- en onweersbui en heel veel insecten in huis. Ondanks alle horren en dichte deuren komen ze toch met hordes tegelijk naar binnen. Gelukkig zijn er nog niet zoveel muggen, maar dat aantal zal ook nog wel groeien, nu het alsmaar natter wordt en de plassen blijven liggen.

En bijkomend probleem is dat de wegen alsmaar slechter worden. Hier in Musoma  is nog bijna niks geasfalteerd, dus zorgt de regen voor gaten en geulen in de weg.

Het verkeer is een belevenis op zich.  Het is een chaotische situatie vanwege alle verschillende verkeersdeelnemers. Zowel snel als langzaam gaat over dezelfde weg. Dus zowel de auto als de geit, en dan zijn er nog de taxibusjes die regelmatig stoppen of langzamer gaan rijden om mensen in te laden en de pikipiki’s (brommers) die alles vervoeren wat je wilt. Ook als dit buizen van 2 meter lang zijn of 4 zakken meel van 20 kg per stuk of een bankstel. In principe rijdt men hier links, maar meestal is er één goed spoor, waar iedereen in wil rijden. Rechts heeft voorrang (voor alle verkeersdeelnemers, behalve loslopende geiten), en wonderbaarlijk houdt men zich daar redelijk aan. Daarnaast hebben vrachtwagens veel ruimte nodig en moet je als brommerrijder vooral snel uit het spoor als er een auto aankomt.

Het werk begint al een beetje te wennen en ik kan me steeds nuttiger maken. Hoewel het soms wel lastig is dat men denkt dat ik overal verstand van heb en alles kan oplossen of kopen. Zo ben ik er inmiddels achter dat als ik zeg dat er eerst een foto gemaakt moet worden, dit braaf wordt gedaan, maar er geen dokter aan te pas komt om naar die foto te kijken, dus dat ik dan nog niet de goede informatie heb.

De medewerkers van Bethsaida hebben ook door dat als ze met mij op stap gaan dat het een leuk uitje is, dus de bus wordt alsmaar voller. Zit ik opeens met 3 of 4 zusters (m/v), waarvan er maximaal 1 een beetje engels spreekt in een veel te klein hutje. Ik zal binnenkort wat foto’s maken om een beeld te geven hoe dat er dan uit ziet.

Vanaf volgende week komt er een groep nederlandse donoren naar hier om te zien wat er met hun geld gedaan worden. Daarna gaat de groep verder en gaan ook Els en Robbert mee met de groep. Vanaf dat moment ben ik dus alleen en moet ik mezelf nog 4 maanden vermaken. Te beginnen met een vakantietripje naar het Serengettipark op zoek naar olifanten en leeuwen.

Een ander leuk vooruitzicht is dat ik binnenkort waarschijnlijk de beschikking heb over een eigen pikipiki, zodat ik wat makkelijker zelf op stap kan en boodschappen kan doen. Het zal wel veel bekijks trekken, want over het algemeen worden de brommers bestuurd door mannen en zeker niet door een mzungu (blanke). Maar met de verplichte helm ben ik misschien niet direct herkenbaar.

In de avonduren heb ik met gretig gestort op de boekenkast van Els en Robbert en ben ik ijverig swahili aan het leren. Net als ik denk dat ik het een beetje snap, blijkt dat het toch nog net wat ingewikkelder is. Net zoals die naamvallen in het duits, met uitzonderingen/ weetjes en woorden van verschillende oorsprong. Gelukkig praten er alsmaar meer mensen alleen swahili tegen mij, dus de noodzaak om het snel te snappen is er.

Ik zal snel gaan zorgen voor wat beeldmateriaal van hier.

Voor alle leidenaren een goede 3 oktober!

1 Reactie

  1. Lein:
    8 oktober 2016
    Lien! Wat mooi weer over je avonturen te lezen. Zo hard geoefend op je Frans en nu moet je je toch in Swahili verdiepen. Knap hoor! Veel plezier op safari! X MMJS